Angst en al of niet groeien

Zondag, 5 februari, hoorde ik volgende tekst. Die zette mij aan het denken. En ik dacht: deze tekst kan een inspiratiebron zijn voor wie kampt met angst. Wie de auteur ervan is, weet ik jammer genoeg niet.

Ik geef met hoop deze tekst door aan mensen met heel veel tot heel weinig angst.

De tekst

Twee zaadjes lagen naast elkaar op de vruchtbare grond. Zegt het éne zaadje tegen het andere: Ik wil groeien! Ik wil mijn wortels diep in de grond voelen en door de aardkorst heen naar boven uitbreken. Ik wil mijn tere knoppen uitvouwen om de komst van de lente aan te kondigen. Ik wil de warmte van de zon op mijn gezicht voelen en de zegeningen van de morgendauw op mijn blaadjes! … Het zaadje groeide…

Het tweede zaadje zegde: ik ben bang. Als ik mijn wortels naar beneden laat groeien, weet ik niet wat ik in het donker tegen zal komen. Als ik door de aardkorst heen breek, beschadig ik misschien mijn tere knoppen. Stel je voor dat ik mijn blaadjes uitrol en ze worden opgegeten door een slak. Als ik mijn bloesems open, komt er misschien een klein kind dat ze afplukt. Nee, ik ga maar beter wachten tot de kust veilig is. ….. Het zaadje wachtte….

Toen…… kwam er een scharrelkip om de hoek op zoek naar voedsel, vond het wachtende zaadje en …. peuzelde het op.

En nu?

Wil je iets (hoopgevends) kwijt naar aanleiding van deze tekst? Je kan het altijd mailen naar info@deschepperann.be of maak een afspraak via die mail of via het nummer 0472303021.

Wil je deze tekst verder verspreiden, kopieer dan de verwijzing in jouw browser en zet die op jouw Facebook. Misschien zijn er mensen die deugd hebben aan de tekst.